Parametry obliczeń

Pole Odległości określa sposób wyświetlania i obliczania odległości w oprogramowaniu. Pole Odległości pojawia się na ekranie Parametry obliczeń i w niektórych ekranach Opcji Wprowadzania i Obliczeń.

Poniższy schemat przedstawia zależności pomiędzy punktami A i B.

Odległość terenowa

Odległość terenowa to pozioma odległość obliczona pomiędzy punktami na średniej wysokości, równoległa do wybranej elipsoidy.

Jeśli elipsoida została zdefiniowana w pliku pracy, a pole Odległości jest ustawione jako Terenowe, odległość jest obliczana równolegle do niej. Jeśli żadna elipsoida nie została zdefiniowana, zostanie użyta elipsoida WGS‑84.

Odległość elipsoidalna

Jeśli pole Odległości jest ustawione jako Elipsoida, wtedy stosowana jest poprawka i wszystkie odległości są obliczane tak jakby znajdowały się na lokalnej elipsoidzie, która jest w przybliżeniu równa poziomowi morza. Jeśli żadna elipsoida nie została zdefiniowana, zostanie użyta elipsoida WGS‑84.

Odległość układu prostokątnego (siatki)

Jeśli pole Odległości jest ustawione jako Ukł. prostok., wyświetlana zostaje odległość układu prostokątnego pomiędzy dwoma punktami. Jest to zwykła odległość trygonometryczna pomiędzy dwoma zestawami dwuwymiarowych współrzędnych. Jeśli układ współrzędnych pliku pracy jest ustawiony jako Tylko współczynnik skali, a pole Odległości jest ustawione jako Ukł. prostok., oprogramowanie wyświetli odległości terenowe pomnożone przez współczynnik skali.

Aby wykonać obliczenia Cogo w układzie współrzędnych Brak odwzorowania/Brak odniesienia, ustaw pole Odległość jako Układ prostokątny. Następnie oprogramowanie wykonuje standardowe obliczenia kartezjańskie. Jeśli odległości siatki, które wprowadziłeś są odległościami terenowymi, to nowe obliczone współrzędne siatki będą współrzędnymi terenowymi.

Odległość układu prostokątnego pomiędzy dwoma pomierzonymi punktami GNSS nie może być wyświetlana jeśli nie zostały określone odniesienie oraz odwzorowanie, lub jeśli nie przeprowadzono kalibracji.

Korekcja krzywizn

W Trimble Access, wszystkie odległości elipsoidalne i terenowe są równoległe do elipsoidy.

Zaznacz opcję Korekcja elipsoidalna jeśli składowe poziome odległości zmierzonych przy użyciu tachimetru powinny być poprawione do odpowiadającej im długości na elipsoidzie.

W większości przypadków Trimble zaleca zaznaczenie pola wyboru Korekta poziomu morza (elipsoidy) w celu obliczenia prawidłowych współrzędnych siatki geodezyjnej na podstawie obserwacji tachimetru. Jednak, jeśli lokalna elipsoida została zawyżona aby zapewnić obliczone współrzędne terenowe, ale wysokości punktu nie zostały zmienione tak, aby znajdowały się w zakresie zawyżonej elipsoidy, nie zaznaczaj opcji poprawki na poziom morza; na przykład jeśli korzystasz z plików pracy w układzie Minesota County.

Poprawka na poziom morza jest obliczana na podstawie średniej wysokości (nie rzędnej) linii powyżej lokalnej elipsoidy. Jeśli oba końce linii posiadają zerowe wysokości, domyślna wysokość ustalona dla tego pliku pracy zostaje użyta do obliczenia poprawki.

Wzór użyty do obliczeń to:

Pozioma odległość elipsoidalna = OdlPoz x Promień / (Promień + WysŚr)

Ustawienie kierunku współrzędnych siatki używane przez oprogramowanie zależy od układu współrzędnych zdefiniowanego dla bieżącego zadania. Pole Współrzędne siatki pokazuje, że współrzędne siatki zwiększają się w jednym z następujących zestawów kierunków:

• Północny wschód
• Południowy zachód
• Północny zachód
• Południowy wschód

Poniższy schemat przedstawia efekt każdego z ustawień.

Azymut wyświetlany i użyty przez program, zależy od zdefiniowanego w danym pliku pracy układu współrzędnych:

• Jeśli zdefiniowałeś zarówno odniesienie jak i odwzorowanie lub jeśli wybrałeś opcję Tylko współczynnik skali, wyświetlany jest azymut siatki.
• Jeśli nie zdefiniowałeś ani transformacji systemu odniesienia, ani odwzorowania, wyświetlany jest najlepszy dostępny azymut. Pierwszym wyborem jest azymut siatki, następny to azymut lokalnej elipsoidy, kolejny – azymut elipsoidy WGS‑84.
• Jeśli używasz dalmierza laserowego, wyświetlany jest azymut magnetyczny.

Jeśli dla wybranego układu współrzędnych wymagane jest wyświetlanie azymutu południowego, pole Azymut południowy ma wartość Tak. Wszystkie azymuty wciąż wzrastają zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Poniższy diagram przedstawia efekt, gdy pole Azymut południowy jest ustawione na Nie lub Tak.

Aby zastosować neighborhood adjustment we wszystkich obserwacjach klasycznych wykonanych ze Znanego Stanowiska Wielonawiązaniowego lub Wcięcia wstecz, oraz na wszystkich obserwacjach GPS wykonanych w pliku pracy, który posiada poprawną kalibrację GPS, zaznacz opcję Wyrównanie Neighborhood.

Dostosowanie sąsiedztwa wykorzystuje pozostałości z Znanego Stanowiska Wielonawiązaniowego, resekcji lub Kalibracji GNSS do obliczenia wartości siatki delta w celu zastosowania do kolejnych obserwacji wykonanych podczas badania. Każda obserwacja jest wyrównana na podstawie jej odległości od każdego punktu nawiązania (przy pomiarach klasycznych) lub punktu kalibracji (przy pomiarach GNSS). Przedstawiony poniżej wzór jest używany do obliczenia wag, w celu nałożenia poprawek na każdy punkt nawiązania lub punkt kalibracji:

p = 1/D ⁿ gdzie:

p to waga punkt nawiązania lub punktu kalibracji

D to odległość od punktu nawiązania lub punktu kalibracji

n - wykładnik wagi

Obliczana jest średnia ważona, a otrzymane wartości delty są nakładane na każdą nową obserwację, aby otrzymać wyrównaną pozycję siatki.

Aby zastosować Wyrównanie Neighborhood, podczas ustawienia stanowiska lub kalibracji muszą być znane co najmniej 3 punkty z odchyłkami siatki 2D. Oznacza to, że jeśli wykonujesz:

• Znane stanowisko wielonawiązaniowe, musisz posiadać obserwacje: HA (kąt poziomy), VA (kąt pionowy) oraz SD (odległość skośna) co najmniej 2 punktów nawiązania i znane współrzędne 2D każdego z nich.
• Wcięcie wstecz, musisz posiadać obserwacje: HA (kąt poziomy), VA (kąt pionowy) oraz SD (odległość skośna) co najmniej 3 punktów nawiązania i znane współrzędne 2D każdego z nich.
• Kalibrację, musisz posiadać obserwacje GNSS co najmniej 3 punktów osnowy i znane współrzędne 2D każdego z nich.

Widoki 3D Mapa są zawsze zorientowane na linie odniesienia Azymut. Widok planu na mapie jest domyślnie zorientowany na północ, ale w razie potrzeby można wybrać orientację względem linii odniesienia Azymut.

Domyślnie Azymut linii odniesienia Pola pokazuje wartość wprowadzoną w Azymut linii odniesieni Pola na ekranie ustawień COGO. Azymut linii odniesienia Pola jest również wyświetlany na ekranie ustawień Mapa. Edytowanie wartości Azymut linii odniesienia pola na jednym ekranie powoduje aktualizację wartości Azymut linii odniesienia na drugim ekranie. Podczas tyczenia punktu w pomiarze GNSS można również edytować wartość Azymut linii odniesienia po wybraniu opcji Względem azymutu w polu Tyczenie. Zobacz Metody tyczenia GNSS.

Pole azymutu odniesienia jest również aktualizowane po okrążeniu mapy, a następnie naciśnięciu przycisku Resetuj limity i obróceniu Pola Limit tak, aby jego krawędzie Pola Limit były zgodne z danymi mapy. Zobacz Ogranicznik bazy.

Aby zmienić orientację mapy, na przykład w celu dokładniejszego wyrównania powierzchni pola Ogranicznik bazy z danymi mapy, takimi jak elewacja frontowa modelu, wprowadź wymaganą wartość w polu Azymut odniesienia. Aby znaleźć wartość azymutu odniesienia, naciśnij linię na mapie, do której chcesz zorientować mapę, a następnie naciśnij pozycję Podgląd. W okienku podglądu, jeśli to konieczne, wybierz wiersz z listy i naciśnij pozycję Szczegóły.

Należy ustawić deklinację magnetyczną dla lokalnej strefy jeśli kierunki magnetyczne są używane w oprogramowaniu Trimble Access. Możesz użyć kierunków magnetycznych po wybraniu punktu Cogo / Oblicz i metody Brng-dist (Kierunek-odległość).

Deklinacja magnetyczna definiuje związek pomiędzy północą magnetyczną i geograficzną w pliku pracy. Wprowadź wartość ujemną, jeśli północ magnetyczna znajduje się na zachód od geograficznej. Wprowadź wartość dodatnią, jeśli północ magnetyczna znajduje się na wschód od geograficznej. Na przykład, jeśli igła kompasu wskazuje 7o na wschód od północy geograficznej, deklinację należy zapisać jako +7o lub 7oE.

Wybierz Funkcje geodezyjne, aby włączyć poniższe opcje:

• Współczynnik skali ustalenia stanowiska – patrz Opcje wprowadzonego stanowiska
• Transformacja Helmerta dla wcięcia wstecz – zobacz Aby wykonać wcięcie
• Lokalne transformacje – zobacz Transformacje
• Projekcje SnakeGrid - patrz Odwzorowanie

Pole Uśrednianie definiuje w jaki sposób uśredniane są zdublowane punkty. Wybierz jedną z poniższych opcji:

• Ważone
• Arytmetyczne

Jeżeli została wybrana metoda Ważona, punkty do średniej są ważone w następujący sposób:

• Pozycje GNSS wykorzystują dokładności poziome i pionowe obserwacji. Obserwacje, które nie posiadają dokładności, oraz wpisane punkty, mają wagę 10 mm w poziomie i 20 mm w pionie.

• W przypadku obserwacji z pomiarów klasycznych, które zawierają zmierzoną odległość skośną, poziome i pionowe błędy standardowe, są obliczane na podstawie błędów standardowych składników obserwacji.

  Błąd standardowy używany do wagowania pozycji poziomej jest połączeniem tych stosowanych w kierunku poziomym i wag odległości poziomych z obliczenia wcięcia.

  Więcej informacji można znaleźć na stronie Resection Computations in Trimble Access Reference Guide, którą można pobrać ze strony Przewodniki PDF.

Uśrednianie wykorzystuje Metodę najmniejszych kwadratów do uśrednienia punktów/obserwacji zapisanych z tą samą nazwą w zadaniu.

• Jeśli średnia obejmuje pozycje w dowolnych współrzędnych z wyjątkiem współrzędnych ECEF lub Globalnie średnia jest zapisywana jako siatka.
• Obserwacje GNSS i z pomiarów klasycznych, które zawierają zmierzoną odległość skośną, są nawiązane do siatki, a następnie uśredniane metodą najmniejszych kwadratów. Metodą najmniejszych kwadratów uśredniane są jedynie przecięcia kątów obserwacji z pomiarów klasycznych.
• Obserwacje tylko kątowe z pomiarów klasycznych są dodawane do rozwiązania, tylko jeśli nie ma innych współrzędnych lub obserwacji. Każdy średni kąt obrotu (MTA – Mean Turned Angle) zaobserwowany do punktu, jest ignorowany i do obliczenia średniej pozycji używane są oryginalne obserwacje.
• Gdy średnia obejmuje tylko pozycje we współrzędnych ECEF lub Globalnie uśredniona pozycja siatki jest konwertowana do współrzędnych Globalnie współrzędne i zapisywana. Gdy średnia zawiera tylko współrzędne siatki i obserwacje z pomiarów klasycznych, lub różne rodzaje współrzędnych, wtedy uśredniona pozycja siatki współrzędnych jest zapisywana jako siatka.